Ես այն աշխարհից եմ եկել
Ես այնքան փո՜քր եմ դեռ
Ես անդարձ Ձեզ սիրել եմ
Ես գիտեմ՝ արևի վրա
Ես հաճախ մտածել եմ, զգացել եմ
Ես հիմա օրհներգում եմ
Ես իմ անուշ Հայաստանի
Ես աստղային մի պոետ
Ես մե անգին գոզալ տեսա
Ես մե հարբած դուքանդար եմ...
Ես նստում էի
Ես հավատում եմ հասկի շշուկին, խոսքին
Ես լռել եմ հիմա
Եզերքը Աիդ
Ելե՜լ են նորից...
Երազում եմ այն Երկիրը հեռավոր
Երազի պես անուշ
Երազ տեսա...
Երգում է ծովը, դաշտը, հովը
Երգում է քաղաքն իր երգն առօրյա
Երեկ Ձեր պրոֆիլը այնքան
Երեք գույն կա երազային քո երկրում
Երեք ճաճանչ
Երբ էս հին աշխարհը մտա ես տաղով
Երբ չկայիր կարծես դու՝ դղյակում հոգու
Երբ ես տեսնում եմ Ձեզ
Երբ ես տեսնում եմ դեմքը Ձեր
Երբ ես հիշում եմ Ձեզ
Զրնգում է շուրջս աստղազարդ գիշերը
Էմալե պրոֆիլը Ձեր
Էլեկտրական լամպի ֆոսֆորագույն լույսում․․․
Էլի գարուն կգա
Էսօր մեր փողոցով անցար
Թող ապրի հոգին
Թղթից շինած ծաղիկների պես
Իմ երգը միշտ Ձեզ է երգում
Իմ խոսքերը կարկաչում են կապույտում
Իմ հեռավոր, իմ հեռու եզերքում
Իմ անցած օրերի պես
Իմ ուղեղը բորբոք, կրակուն
Ինչքա՜ն կանչես ու տաղ ասես
Ինչքան որ հուր կա իմ սրտում
Ինչքան զանգ են տալիս
Ինչպես երկիրս անսփոփ
Ինչպես շոգ, ճնշող ոսկի
Ի՞նչ ես արդյոք՝ չգիտեմ, ես չգիտեմ մինչ հիմա
Ի՜նչ տրտում են զանգերը, քո՜ւյր, մայրամուտի
Ինչ որ լավ է
Իրիկուն էր
Իրիկուն է, քո՛ւյր,— աչքերդ փակի՛ր
Իրիկունը ու կապույտը կանչեցին, քույր
Իրիկնային քո՛ւյր իմ հեզ