Ինչպես երկիրս անսփոփ, ինչպես երկիրս բախտազուրկ,
Ինչպես երկիրս ավերակ ու արնաներկ –
Մխում է սիրտս հիմա որբ, մխում է սիրտս բախտազուրկ,
Մխում է սիրտս՝ ավերակ ու արնաներկ…
Եվ այս երգերը իմ կարմիր, ախ, այս երգերը իմ կարմիր,
Որ երգում է անսփոփ սիրտս կրակուն –
Ինչպե՞ս պիտի արդյոք հնչեն, ախ, այս երգերը իմ կարմիր –
Իմ ավերակ, իմ ո՜րբ երկրում…
Ինչպես երկիրս անսփոփ, ինչպես երկիրս ավերակ –
Այնպես էլ սիրտս – անսփոփ, այնպես էլ սիրտս – անուրախ,
Վե՜րք է դառնում սրտիս խորքում օրերի փա՛յլը այս հրակ –
Ախ, սի՜րտս իմ՝ բո՜րբ ու անսփոփ,- երկի՜ր իմ՝ ո՜րբ ու անուրախ…
1919-1920
Ինչպես երկիրս ավերակ ու արնաներկ –
Մխում է սիրտս հիմա որբ, մխում է սիրտս բախտազուրկ,
Մխում է սիրտս՝ ավերակ ու արնաներկ…
Եվ այս երգերը իմ կարմիր, ախ, այս երգերը իմ կարմիր,
Որ երգում է անսփոփ սիրտս կրակուն –
Ինչպե՞ս պիտի արդյոք հնչեն, ախ, այս երգերը իմ կարմիր –
Իմ ավերակ, իմ ո՜րբ երկրում…
Ինչպես երկիրս անսփոփ, ինչպես երկիրս ավերակ –
Այնպես էլ սիրտս – անսփոփ, այնպես էլ սիրտս – անուրախ,
Վե՜րք է դառնում սրտիս խորքում օրերի փա՛յլը այս հրակ –
Ախ, սի՜րտս իմ՝ բո՜րբ ու անսփոփ,- երկի՜ր իմ՝ ո՜րբ ու անուրախ…
1919-1920