Ձեր դեմքի կարոտը վես
Ձեր դեմքի էմալը երեկ
Ճամփին
Ճամփա եմ ընկել ես մենակ
Ճանապարհը — գորշ, փոշապատ, ոլոր
Մայրամուտի այս սուրբ, հրակարմիր միգում
Մարիոնետկա
Մարում է հոգիս, քո՜ւյր, քո աչքերում
Մարմնիս երազը
Մահը, գիտե՞ս, մի լուսավոր առասպել է, քո՜ւյր
Մահվան տեսիլ
Մե ձեռիս արաղ է, մեկելը գինի
Մեռելոց
Մենք բոլորս, որ գնում ենք
Մենք չգիտենք, քո՜ւյր իմ, մեզ կապույտը ո՞ւր կտանի
Մի լուսե աղջիկ
Միայն Ձեզ համար
Միայն խմիր արեգակի բույրը ջինջ
Մոխիրի միջից — կարմիր կրակներ
Մորս համար գազել
Նետե՜լ է երկաթե մի ձեռք
Նո՛ւյնն է կարոտս հիմա
Նոր լույս ծագեց աշխարհին
Նո՜ր է կարոտս հիմա
Նրբակիրթ Լ.-ին
Շան կարոտներ
Շամիրամ
Շամիրամ (Իրիկնային փողոցում ես տեսա նրան)
Շրթունքներիդ հոգեվարքն է
Շրթերդ կրակով լիքը օսկեջրած
Շրշում են իմ շուրջը
Ոսկեփրփուր, ոսկեպուրպուր
Որպես մի ցնդած պոետ
Որպես հեռու բույրի
Որքան դաշտեր որ կան
Որքան ցավ կա, որքան ցավ կա այս
Ո՞վ կհանդիպի, ո՞վ կբարևի
Պատահական անցորդին
Պոետ
Պրինցեսա մահ
Ջինջ ճախրում են ղողանջները հորիզոնից-հորիզոն
Սոնետ
Սիրո երգի կորած տողն ես
Սրտիս մեջ մղկտում է կարոտը
Վահագն
Վահան Տերյանի հիշատակին
Վարսավիրի հմայքներ
Վառվում ես՝ մարմա՜նդ
Վառվում է հեռու...
Վերադարձ