Ալ գծեր ծփծփան, հուրհուր.
Լափլիզում, սրբում է մի հուր
Իմ ուղեղը բորբոք, կրակուն:
Հղանում են դեմքեր ոսկեման,
Գալարվում են կրքեր բորբոք, —
Ախ, ուղեղս — ա՜րև ալվլան
Ու աշխարհը — ցնորք է մի շոգ:
Երևան, V 1921թ.
Վճարովի ծառայություններ
Կատեգորիաներ
Ամենաշատ ընթերցված
Նոր
Տեսադարան