Եվ գլուխս դնել բարձին,
Երբ ինչ-որ տեղ, ինչ-որ մի ամպ
Ինչ-որ մի մութ
Սպառնում է լուսաբացին։
Ես չեմ կարող չխառնվել
Այս աշխարհի անց ու դարձին,
Չապրել իմ այս ապրած կյանքի
Օրով, ժամով, ակնթարթով։
Ու քանի դեռ չեմ դառել հող,
Ես չեմ կարող չլինել Ես...
Եվ ինչ լավ է, որ չեմ կարող։