Ես չեմ կարող չըմբոստանալ

Ես չեմ կարող
Չըմբոստանալ այն ստի դեմ,
Որ գալիս է օտար հողից,
Որ թափվում է
Մինչև անգամ հարդագողից։
Ականջներ է փնտրում անփորձ,
Հոգիներ է փնտրում անգործ,
Ճգնում է, որ մի ճեղք ճարի
Մեր հավատի ամրոցի մեջ
Ու խարխլի... Լույսի սովոր
Մեր աչքերը մեզնից խլի...
Ու վնգստա, ու վնգստա,
Որ սև ասենք սպիտակին,
Ագռավ ասենք մեր տատրակին,
Իրենց բուին արծիվ ասենք,
Առյուծ՝ իրենց կատվի ձագին։
Ես չեմ կարող չըմբոստանալ
Այդ ստի դեմ և այն կարգի,
Որ իր կաշվից դուրս է գալիս,
Ճգնում է այդ ստի ուժով
Հեռացնել, կանխել անգամ,
Ահեղ ժամն իր հոգեվարքի։