Չտեսնեի

Չտեսնեի, մեր երդի ծո՛ւխ,
Քեզ կտրված չտեսնեի։
Ա՜խ, մեր սյունի ծունկը ծալված,
Վիզը ծռված չտեսնեի։

Չտեսնեի բակն՝ ամայի
Ու դռները՝ կրնկահան
Եվ գերանը՝ հասակով մեկ
Գետնին փռված չտեսնեի։

Ա՜խ, յոթ գույնի մամուռ հագած
Մեր երկանքի քարի վրա
Քարմաղի խեմքն ունջը կերած
Ու խարխլված չտեսնեի։

Խաչիպապի որդու, թոռան,
Թոռն-թոռան օրորոցի
Փշրանքները նշխար-նշխար՝
Փոշում ցրված չտեսնեի։

Տան երդկալը՝ ցանկապատի
Ջարդ ու փշուր կողերի մեջ
Եվ բահն անտեր՝ խոպան մարգի
Հողում խրված չտեսնեի։

Գայի, ճաքած շրթունքներով
Համբուրեի արցունքդ պաղ,
Ա՜խ, պապերիս ձեռքի սափոր,
Քեզ փշրված չտեսնեի։

Իմ տնավեր լավից լավեր,
Աչքս փակվեր մի բուռ հողով,
Ձեր այդքան թանկ անունները
Քարին գրված չտեսնեի։