Համբերությունս...
Ամուլի եզ է,
Քանի դեռ ունի
Ոսկոր ու կաշի,
Նա պիտի քաշի։
Սամին կմաշի,
Լուծն էլ կմաշի,
Հո՛ արա, Ծիրա՛ն,
Քաշի, հա քաշի։—
Քաշի, հա քաշի։
Մի օր էլ կգա,
Դեմ կառնի հանկարծ
Խոփը՝ խարակի,
Կչոքի հոգնած
Ծիրանն ակոսում,
Սիրտը կճաքի։
Ամուլի եզ է,
Քանի դեռ ունի
Ոսկոր ու կաշի,
Նա պիտի քաշի։
Սամին կմաշի,
Լուծն էլ կմաշի,
Հո՛ արա, Ծիրա՛ն,
Քաշի, հա քաշի։—
Քաշի, հա քաշի։
Մի օր էլ կգա,
Դեմ կառնի հանկարծ
Խոփը՝ խարակի,
Կչոքի հոգնած
Ծիրանն ակոսում,
Սիրտը կճաքի։