Ո՞վ է ասում բառն է

Ո՞վ է ասում բառն է,
Ո՞վ է ասում տառն է,
Իմ ամեն մի տողը
Սրտիս մի պատառն է։
Իմ ամեն մի տողը
Զսպված մի տարերք է,
Զարկերակի զարկ է,
Եվ արյունի եռք է։
Ես գրում եմ տողը
Եվ ասում եմ «ձերն է»,
Երբ որ համը տեղն է,
Երբ որ աղը տեղն է։
Եթե մի քիչ սառն է,
Եթե մի քիչ դառն է,
Մեղավորը ես չեմ,
Մեղավորը դարն է։
Ինչ էլ երգի տողը,
Հոգուս մատը խառն է,
Մինչև անգամ ծառն էլ
Հոգուս մի պատառն է,
Իմ ամեն մի տողը
Կյանքիս մի պատառն է
Իմ բացած ակոսն է,
Իմ շուռ տված առն է,
Բացվող լույսի շողն է
Բացվող ծաղկի ցողն է,
Իմ ամեն մի տողը
Երկրիս մի բուռ հողն է։
Իմ ամեն մի տողը
Որ իմ սրտի դողն է,
Ախ, ինձ ասեին թե
Ձեր ականջի օղն է։