Ջուր Ծախողը

     Ձեռին բռնած կուժ մի պուճուր`
     Ջուր կծախեր, միշտ սառը ջուր
     Այն թուխ ու ժիր տղան պուճուր:
    
     Եվ օրիբուն` մտած շուկա`
     Նրա ձայնն էր միշտ ղողանջում,
     Ծարավներին ջրի կանչում:
    
     Ա~խ, այդ ջրի ձայնը վկա,
     Ես էլ էի այդպես կանչում,
     Բայց իմ ձայնը չէր կարկաչում:
    
     Խմում էին ու ... փող չկա...
     Գդակս էին գլխիս քաշում,
     Ծաղրի աչքով սիրտս մաշում:
    
     Բայց ... Արցունքիս կուժն` էլ չկա~,
     Ու չի կանչում տղան պուճուր.
     - Է~յ, հաց տվեք, ջու~ր տամ, պաղ ջուր...