Աճյունս տարեք

Աճյունս տարեք
Մի հեռու, անշուք գերեզմանատուն
Եվ մի անտաշ քար դրեք իմ հողին...
Որ սիրահարված մողեսներն արթուն՝
Արևկող անեն այդ քարի կողին,
Տաքանան, գգվեն, համբուրեն իրար,
Մի բան հասկանան աշխարհի բանից
Ու երբ հեռանան գոհացած, ուրախ,—
Իրենց մտքի մեջ ողորմի տան ինձ։