Չդառնամ երբեք,
Աչքս չդնեմ
Ուրիշի բեռան,
Չդառնամ երբեք
Ավելորդ բերան,
Ոչ մի չասված խոսք
Հետս չտանեմ,
Վերջին ցանելիք
Ածուն էլ ցանեմ,
Հոգեպահուստի
Եվ դեղապետի
Վերջին խնձորն էլ
Առնեմ-բաժանեմ...
Ու երբ թողնելու
Էլ բան չունենամ,
Ու բան չունենամ
Հետս տանելու,
Խնդրեմ, որ մահըս
Չեմ ու չում չանի,
Երբ որ շշնջամ
«Համեցեք, ինձ տար»։
Թող գա ու տանի։