Բարությունս...

Բարությունս...
Նա մատաղի հավ է,
Քանի հեռու է
Մորթելու ժամը,
Ինչ անի, չանի,
Նրան չեն բռնում...
Եվ ինքն իր քեֆին
Միշտ քանդում է իմ
Ցանած բոստանը,
Եվ ձուն ածում է
Ուրիշի բնում։