Օրը մաշվում է

Օրը մաշվում է, քաշվում է օրը,
Ինչ արած, օր է, ողորմի հորը...

Ամոթ չլինի հարցնել ասելը.—
Բայց ո՞ւր են տանում այսքան լույսերը,

Որտե՞ղ է թաղում այսքան ձայները...
Եվ մինչև գտնեմ պատասխանները,

Քարափներն ի վար իջնում է ձորը
Ստվերների սև հեծելազորը։