Սարերի բույր էր բերում։
Երկնքի ծոցից քաղած
Աստղերի բույլ էր բերում։
Գալիս էր ալիք-ալիք,
Չորեքթաթ, ծնկածալիկ։
Գարնանը նռան ծաղիկ,
Աշնանը՝ նուռ էր բերում։
Ցամաքեց առվակն իմ ջինջ,
Էլ չունեմ հանգիստ ու նինջ...
Հիշում եմ, և հուշն այս ի՜նչ
Ցավ ու մռմուո է բերում։