Կածանը պուտ-պուտ

Կածանը պուտ-պուտ շապիկը հանել,
Հանել թողել է
Մարմանդի պուտ-պուտ քարերի վրա,
Հևասպառ եկել,
Ծալվել, ծալծլվել, կծիկ է դառել
Եվ արևկող է արել գետափի
Զոլավոր, կապույտ քարերի վրա։
Մի բուռ է, բայց դուք, օտարուհիներ,
Այդպես մի նայեք, երկար է կարգին,
Կծիկը բացես, քարափներն ի վեր,
Ծայրը կհասնի մինչև Ծիր-կաթին։