Սոխակը վանդակում

Ինչո՞ւ, ի՜մ սոխակ,
Չես ուտում կերդ.
Ինչո՞ւ չես ասում
Անուշ երգերդ:

— Երգում էի ես
Սաղարթում դալար,
Ոսկե վանդակում
Լուռ եմ միալար:

Դալար ճղնիկը
Ասում է՝ ապրի՜ր.
Ոսկե վանդակը
Ասում է՝ մեռի՜ր:

Ընկերս ճյուղքից
Ինձ է ափսոսում,
Ձագերից զրկված
Ես երգ չե՜մ ասում:

— Բաց կանեմ, սոխա՜կ,
Դուռը վանդակիդ.
Թևիդ տուր, թռի՜ր,
Հասիր ձագերիդ: