Որոնում

Նոր

Ընթացիկ տեղեկություններ չկան

Պատմվածքներ-Պոեմներ

  • Նահանջ երգով (31-35)

    Շենքերն ահա նորից հարբուխով են հիվանդ.-Սկըսվում է արդեն ձնհալն էլի:Ցուրտ է, սակայն արդեն պաշտոնակա՛ն մի ցուրտ,Եվ ուր որ է պիտի գործն ավարտի - գնա:
  • Նահանջ երգով (26-30)

    Սիրում էի ես քեզ «Իմ խնդություն» կոչել: Եվ դա սիրուն բա՛ռ չէր, Եվ կամ սո՛ւտ չէր սիրուն..
  • Նահանջ երգով (21-25)

    Բոլոր փողոցներում՝ քամիների ժողով, Իսկ խաչմերուկներում խորհրդակցություն բքի. -Ի՞նչ են քննում արդյոք, Ի՞նչ կորոշեն:Իսկ ես...արդեն խորհել ու մտածել եմ ես:
  • Նահանջ երգով (16-20)

    Դու մեղք բնա՜վ չունես,Ես այդ գիտե՛մ, գիտե՜մ:Եվ ուզում եմ ցավըս արդարացման փոխել,Բայց և հասկանում եմ, որ դա շատ է նման Մի աչքը շիլ մարդու այն ձգտումին,
  • Նահանջ երգով (11-15)

    Բայց երբ վերըսկսենք մեր զրույցը կիսատ,Որ կոչվում է կարծեմ բացատրություն,Ինչ որ կոկված-սոկված խոսքերի տակ ծանոթ Պիտի ջանամ ծածկել լռությունըս հսկա,Որ դրանով, հանկարծ, քեզ չվիրավորեմ:
  • Նահանջ երգով (6-10)

    Բայց քո սե՜րը... գիտե՞ս.-Նա ինձ համար նույնն էր,Ինչ «Ամեն»-ը՝ խորունկ հավատացյալ մեկի...Թե զգեցած էիր՝ Մարիամ էիր մի նոր:Թե մերկացած էիր՝ Հելլեն էիր մի հին...
  • Նահանջ երգով (1-5)

    Ես շատ էի նման այն հեքիաթի կատվին,Որ երբ մինչև անգամ չքանում է աչքից՝Վառ ժպիտը նրա դեռ մնում է երկա՜ր...Ես գյուտարարն էի քո այն գեղեցկության,Որ մի գուցե չկար ինձնից առաջ Եվ չլինի գուցե ինձնից հետո:
  • Եվ այր մի` Մաշտոց անուն (ԺԱ-ԺԳ)

    Չունեինք արդեն պետ ու պետություն, Ծաղրանկար էր եղածը արդեն՝ Գծված ձեռքերով երկու նկարչի, Որ ատում էին իրար ոչ պակաս Քան թե մենք իրենց:
  • Եվ այր մի` Մաշտոց անուն (Զ-Ժ)

    Իրավունք չկար երգել երգը մեր, Որ դարեր ի վեր Հնչել էր լեզվով մեր ոսկեղենիկ. Ե՛վ մեն ու մենիկ՝ Սիրո խոսքերով, Ե՛վ ուրախության տաճարների մեջ:
  • Եվ այր մի` Մաշտոց անուն (Ա-Ե)

    Մենք կայինք նաև Նրանի՛ց առաջ, Եվ դարե՜ր առաջ:Մենք բռնությունից խույս էինք տալիս՝ Բեղուն դաշտերին գերադասելով լեռները քարոտ.
Top