Այն վառ աստղերը, որ ջինջ երկնքից
Իմ սրտի խորքում բուրմունք են ծորում,
Լուռ ասում են ինձ.
– ‹‹Տես մեզ. – մենք անվերջ, անհուն երկնքում
Միշտ թափառում ենք.
Ի˜նչպես կարող է վեհ, վսեմ ոգին
Կապվի, շղթայվի
Իր ստրուկների և տերերի հետ.
Ե՛լ և թափառի’ր, ո՛վ ազատ ոգի …››
– Այսպես են խոսում վառ աստղերն ինձ հետ …
1899
Իմ սրտի խորքում բուրմունք են ծորում,
Լուռ ասում են ինձ.
– ‹‹Տես մեզ. – մենք անվերջ, անհուն երկնքում
Միշտ թափառում ենք.
Ի˜նչպես կարող է վեհ, վսեմ ոգին
Կապվի, շղթայվի
Իր ստրուկների և տերերի հետ.
Ե՛լ և թափառի’ր, ո՛վ ազատ ոգի …››
– Այսպես են խոսում վառ աստղերն ինձ հետ …
1899