Ոսկի հեքիաթ
Բովանդակություն
Այստեղ ամեն օր տխրությամբ երկար
Այս գիշեր նորից լալիս էր քամին
Անդարձ աշխարհի վարդագույն միգում
Անտրտնջություն
Առավոտ
Արևածագ
Արշալույս
Արշալոլսեց իմ երկիրն աղոտ
Գարնան քաղաքում
Գարնան լուսե ամպի նման
Գարնան երեկո
Գիշերամուտ
Դաշտերում
Դառն օրերի տառապանքում սրտմաշուկ
Դու կգաս ու կրկին հեքիաթով կդյութես
Դու անուն չունես, քեզ ինչպե՞ս կանչեմ
Դու չքացել ես
Դու խոսում ես, բայց կարծես
Դու հասկացար տագնապները իմ հոգու
Դու եկար սպիտակ շորերով
Դուրսը ցուրտ է հիմա
Եթե կողմերում հեռու հեռավոր
Ես նստում եմ մենակ, մեն-մենակ
Ես չեմ հիշում՝ ե՞րբ և ո՞ւր
Երբ կյանքը սուր փշերով
Երկու ուրվական
Թափառումի սեր