Անհասցե բացիկ

Թաց փայտի պես՝
Ո՛չ վառվում են,
Ո՛չ էլ հանգչում,
Այլ լոկ մխո՜ւմ:
 
Ճահճուտի պես՝
Միանգամից չեն չորանում,
Չեն էլ բխում:
 
Բաց դռներ են անվերջ բախում,
Թխված կուտը նորից թխում:
 
Շաքարի տեղ շիբ են ծախում,
Ի՜նչ է՝ շիբն էլ սպիտակ է:
 
Կարծում են, թե կարևորը
Ապրա՜նքը չէ,
Այլ... պիտա՛կը...

17.IV.1955թ.
Մոսկվա