Նստում եմ դեմըդ` հանգիստ ու խաղաղ.
Զրույց ենք անում երկա˜ր միասին,
Հազար նյութերի, հարցերի մասին:
Եվ սիրո մասին խոսում եք նույնպես,
Բայց խիստ անտարբեր ձևանում եմ ես,
Վրադ չեմ նայում, չեմ լսում ստեպ,
Որպես թե անհույզ, սառն եմ քո հանդեպ:
Բայց հալվում եմ ես սիրուց բոցակեզ.
Ուզում եմ գրկել ու համբուրել քեզ.
Հազիվ զսպում եմ մըրրիկը սրտիս,
Ա˜խ, սակայն հոգիս բերանս է գալիս…
1919