Ամառվա կապույտ, անդորր գիշերին,
Ժայռի կատարին նստել եմ մենակ`
Հայացքըս հառած նիրհ մտած ծովին:
Լո˜ւռ է ամեն ինչ և ամենուրեք.
Ժամանակն` անշարժ, և ողջ տիեզերք
Լցված խորազգաց, խորին լռությամբ:
Պա՛հ երանավետ և նվիրական,
Անհուն լռություն տիեզերական:
Ե՛ս տեսնում եմ ինձ, ե՛ս լսում եմ ինձ
Ե՛ս զգում եմ ինձ, ճանաչում եմ ինձ:
1940
Ժայռի կատարին նստել եմ մենակ`
Հայացքըս հառած նիրհ մտած ծովին:
Լո˜ւռ է ամեն ինչ և ամենուրեք.
Ժամանակն` անշարժ, և ողջ տիեզերք
Լցված խորազգաց, խորին լռությամբ:
Պա՛հ երանավետ և նվիրական,
Անհուն լռություն տիեզերական:
Ե՛ս տեսնում եմ ինձ, ե՛ս լսում եմ ինձ
Ե՛ս զգում եմ ինձ, ճանաչում եմ ինձ:
1940