Ինչո՞ւ շարժեցիր հույզիդ բանա՛կը,_
Հեծելազո՛րը հաճո խոսքերի,
Հետախույզ գո՛ւնդը հարց ու փորձերի,
Գորշ հետևա՛կը քո համառության,
Ծխածածկո՜ւյթը մերժման տխրության,
Խանդի դիրքերի ոլո՛ր-մոլո՜րը..._
Ասա՛, ինչի՜դ էր պետք այդ բոլորը,
Երբ դու անառիկ այս սիրտը գերել`
Սակայն չե՜ս սիրում և չե՜ս էլ սիրել,
Երբ անձնատո՜ւր է նա վաղուց եղել,
Իսկ դու... ձանձրույթից արդեն սրտնեղե՛լ,
Ե՜տ ես քաշում քո հաղթած բանակը...
Քո ինչի՜ն էր պետք այս հաղթանակը: