Ոսկին վերստին ոսկի է մնում

Շրթերիս վրա խոսքեր են դողում՝
         Խոսքեր արտառո՛ց,
         Իմաստազրկվա՛ծ,
         Հնացա՜ծ խոսքեր.
Հին-հին գրքերի, մատյանների մեջ,
Բառարաններո՛ւմ մնացած խոսքեր:
 
         Ուզում եմ ասել.
         -Գթասի՛րտ եղեք,
         Եղեք ողորմա՜ծ,
Մարդու նկատմամբ մա՛րդ եղեք, մարդի՜կ:
 
Ու երբ չգործած մեղքերի համար
Մարդը հայցում է մեղքի թողություն
         Ու ներողություն՝
         Ոչնչի՜ համար,-
Գոնե գթասիրտ-ողորմած եղեք,
Անսրտության մեջ մի՛ եղեք համառ...
 
Շրթերիս վրա խոսքեր են դողում՝
         Խոսքեր արտառո՛ց,
         Իմաստազրկվա՛ծ¸
         Հնացա՜ծ խոսքեր.
Հին-հին գրքերի, մատյանների մեջ,
Բառարաններո՛ւմ մնացած խոսքեր:
         Հնացա՜ծ խոսքեր,
         Հնացա՜ծ,
Ինչպես ոսկին է հիմա,
Որով առ ու ծախ արդեն չեն անում,
Սակայն դրանից ոսկին ո՛չ մի տեղ
Երբեք չի դարձել ժանգոտած թիթեղ.
 
Ոսկին վերըստին ոսկի՜ է մնում...

01.IX.1958թ.
Մոսկվա