Երդիկի նման` բաց են աչքերըս,
Բերանս է բացվում` մի լայն դռան պես,
Բայց նա - ծխի պես - մնում է ներսում
Ու խեղդում տան մեջ բնակվող խեղճիս...
Ճչում է, սակայն... ինչպես քնի մեջ.
Ճիչը դառնում է մի խուլ փնթփնթոց...
Եվ ի՜նչ թափով էլ ինձնից վեր նետեմ`
Նա - քարի նման - ներքև է ընկնում...
Ու նմանվում է մի չեղա՛ծ թվի,
Որ չի բաժանվում այլ թվի վրա...
-Այդ... իմ տանջա՜նքն է:
31.XII.1959թ.
Թիֆլիս
Բերանս է բացվում` մի լայն դռան պես,
Բայց նա - ծխի պես - մնում է ներսում
Ու խեղդում տան մեջ բնակվող խեղճիս...
Ճչում է, սակայն... ինչպես քնի մեջ.
Ճիչը դառնում է մի խուլ փնթփնթոց...
Եվ ի՜նչ թափով էլ ինձնից վեր նետեմ`
Նա - քարի նման - ներքև է ընկնում...
Ու նմանվում է մի չեղա՛ծ թվի,
Որ չի բաժանվում այլ թվի վրա...
-Այդ... իմ տանջա՜նքն է:
31.XII.1959թ.
Թիֆլիս