Լուսնյակն անուշ ցոլցըլաց,
Ծաղկունքն ամեն նո՛ր քուն մտան
Ամպի ցողով, լուսնի շողով
Հարհանդ – մարմանդ քուն մտան:
Դուք է՛լ քնեք, ոսկի աստղեր,
Վարդ ու բլբո՛ւլ, քուն եղե՛ք,
Օրոր – ծովե˜ր, շորոր – հովե˜ր,
Անո՛շ – անո՛շ քուն եղե՛ք:
-Իմ սար – դարդե˜ր, իմ ծով – ցավե˜ր,
Դուք էլ մո՛ւշ – մո՛ւշ քուն եղե՛ք:
1893
Ալեքսանդրապոլ