Ցորյանի ծովեր

Հովե՜ր կացնին.
Ու ցորյաններս հուշիկ հուշիկ կարթըննան.
Իրենց խորքեն կը հոսի դող մանսահման:
Գեղադալար կողերն ի վար բըլուրին
Ծովե՜ր կանցնին:

Հովե՜ր կացնին.
Ա՛յնքան կհորդի, կը կատղի դաշտը հուռթի`
Որ պիտի հոն արածող ուլը խեղդի:
Գոգին մեջեն ալետատան հովիտին
Ծովե՜ր կանցնին:

Հովե՜ր կանցնին.
Ու ցորյանին պատմուճանները ծըփուն
Մերթ կը պատռին, մերթ կը կարվին փողփողուն:
Ըստվերի մեջ, լույսերու մեջ փրփրագին
Ծովե՜ր կացնին:

Հովե՜ր կանցնին.
Քիստերուն տակ կալեծփին եղիներ`
Ուր լուսնակն իր սափորին կաթն է հոսեր:
Կալերեն գյուղ, գյուղեն մինչև աղորին
Ծովե՜ր կանցնին:

Հովե՜ր կանցնին.
Զըմրուխտներով կը ծփա դաշտը անհուն:
Ծիտը կերգե թառած ճյուղի մօրորուն`
Մինչ իր տակեն ցորյաններու մոլեգին
Ծովե՜ր կանցնին,
Հովե՜ր կանցնին: