Աղաչում եմ

Աղաչում եմ.-
             Մի՛ վրդովվեք, եթե ասեն
             Փառասերին հենց փառասե՜ր,
                  Ո՛չ թե համեստ.
             Սրիկային՝ հենց սրիկա՜,
                  Ո՛չ թե ազնիվ.
             Հեռակային՝ հենց հեռակա՜,
                  Ո՛չ թե ներկա...
 
Աղաչում եմ.-
             Մի՛ վախեցեք անկեղծ խոսքից.
             Անկեղծ խոսքը չի սպանում,
             Փակ խոցեր է միայն բանում:
 
             Թե սոված եք և երեխա՝
             Մի՛ վախեցեք լաց լինելուց.
             Դե՜հ, քանի դեռ նա չի լալիս՝
                  Ծիծ չե՛ն տալիս:
 
                  Մի՛ վախեցեք
             Ժանգոտ թասից ժանգ քերելուց.
                  Նա դրանից չի փչանա:
 
                  Մի՛ վախեցեք
             Կեղծի մասին ճիշտ գրելուց.
             Նա դրանից կքչանա:
 
Աղաչում եմ.-
             Եվ թվաբա՜ն եղեք մի քիչ,
             Բայց պայմանով այս ամոքիչ.
             Ո՛չ թե ճշտին սուտ գումարեք,
             Այլ բաժանեք սուտը ճշտին.
             Ո՛չ թե վշտին գութ գումարեք,
             Այլ բաժանեք գութը վշտին:
             Եվ պարծեցեք ո՛չ թե հարցով.
             Հպարտացեք լոկ լուծումո՜վ՝
             Փակագըծի ճիշտ բացումով,
             Մնացորդով
             Ու քանորդով...
 
Աղաչում եմ.-
             Եղեք նաև քիչ հոգեբան.
 
             Եթե որդին տրտում երգով
             Իր ծնողի մահն է սգում,
             Աղաչում եմ, մի՛ ընդհատեք,
             Ի՜նչ է թե նա... լա՛վ չի երգում...
 
Աղաչում եմ.-
             Այս և նման այլ հարցերում
             Երբևիցե ինձ չաղաչե՜լ...

9-10.VI.1957թ.
Մոսկվա