Որոնման արդյունքները

  • Հող հայրենի

    Ուղեկիցս ծերունի էր մի բարեդեմ. Կողքին երկու թոռներն էին թուխ ու սիրուն. Երբ իմացավ հայ եմ՝ դեմքի բարին արդեն Դարձավ մի տաք երջանկություն: Այնուհետեւ Մոսկվայից...
  • Մտորումներ ճանապարհի կեսին

    Ինչքան տարիքս առաջ է գնում, Ինչքան անցնում են օրերս անփոյթ, Այնքան հոգուս մէջ ամէն ճեղք լցնում, Դո՜ւ ես թանձրանում , իմ հայ ժողովուրդ... Այնքան աւելի արմատակալ...
  • Հայոց աշխարհ, հայոց երկիր, հայոց հող

    Հայո՜ց աշխարհ, հայոց երկիր, հայոց հող, Լայն աշխարհում քո գրկի մե՜ջ ապրեմ թող: Դու ժայռակուռ մի ամրոց ես հնավանդ, Աշտարակներդ՝ Արագած ու Արարատ: Թող ես լինեմ աշտ...
  • Այն ո՞վ է ասում

    Այն ո՞վ է ասում Որ Արարատը ձերն է ու ձերը. Անհեթեթ պատրա՜նք. Քարտեզն է ձերը, Քարտեզի վրա չափած-գծա՜ծը, Իսկ ինքը՝ լեռը... Նրա ընկալմամբ են, որ հավերժության խորհո...
  • Խոսք իմ որդուն

    Այս գարնան հետ, այս ծաղկունքի, Այս թռչնակի, այս առվակի, Հետն այս երգի ու զարթոնքի Բացվեց լեզո՜ւն իմ մանկիկի: ՈՒ թոթովեց բառ մի անգին Հայկյան լեզվից մեր սրբազան...
  • Կարմրաքար

    Կարմրաքար գյուղի մասին առաջին անգամ հիշատակում է գրենադիր գնդի պետ Երմոլով 2-րդը իր այն ռապորտում, որ 1823 թ. ապրիլի 17-ին ներկայացրել է Կովկասյան Մարզի պետ՝ ին...
  • Կյորես

    Քաղաքն ուներ երկու անուն՝ Գորիս և Կյորես։ Երրորդ անունը՝ Կորիս,տալիս էր միայն մի մարդ՝ դեղավաճառ Քյալլա Ծատուրը, որը քաղաքում հռչակված էր որպես փիլիսոփա և հին ...
  • Եղբայրության ընկուզենիները

    1919 թվի ձմեռը Շուղանց քարատակը, որ հիսուն տարուց ավելի հարդանոց էր, նորից դարձավ գյուղի հավաքատեղին: Ծերունիները պատմում էին, որ նույնիսկ Օսմանլուի մեծ կռվի տա...
  • Մայրը

    Երբ գարնանամուտին Ունանը տնքտնքալով մաշված, ցեցը կերած փայտե սանդուղքը տեղափոխում էր սրահից բակ և պատին դեմ անում, որ վեր բարձրանա ու իրենց տանը վարժված արագիլի...
  • Րևան, Րևա՜ն․․․

    Դաժունց Տիտոսի հագին տարին բոլոր ուրիշի շոր էր։ Հորթարած էր. վարձի դիմաց մեկը նրան մեջը ծակ հին փափախ էր տալիս, մյուսը տասն անգամ կարկատած տրեխ կամ հնամաշ, գուն...
   
   
  
Top