Բանաստեղծություններ - Գրականություն - Որոնում - Ինտերնետ խանութ

Որոնման արդյունքները

Պրինցեսա մահ

katrin 2020-03-05 13:26

Սպիտակ վարդեր կան շրթերի վրա քո, Աչքերիդ լճի մեջմոռացման թերթեր: Հավիտյան հանգել է աչքերիդ կրակը Ու բացվել են տեղը սպիտակ վարդեր:Դու խաղաղ նիրհել ես, հավիտյան ...
Մարիոնետկա

katrin 2020-03-05 13:20

Կամաց, կամաց, կամաց, կամաց, Ոտքերն հողին, հողին, հողին` Եկավ-գնաց, եկավ-գնաց, Գունատ, դեղին, գունատ, դեղին։Ձեռքը շարժեց ― մեկ վեր, մեկ վար, Ոտքը խփեց ― մեռե՛լ, ...
Քո վարդարանը

katrin 2020-03-05 13:07

Ի՜նչ է ուզում մատներից իմ տխուր ու մեղկ Քո վարդարանը հիմա, երր հեռու ես դու, Որպես անցած կարոտի մոռացված մի երգ։Եվ ինչո՞ւ եմ ես նստել իրիկվսա մեդին Եվ ձեռքս առ...
Մորս համար գազել

katrin 2020-03-05 13:02

Հիշում եմ դեմքը քո ծեր, մայր իմ անուշ ու անգին, Լույս խորշոմներ ու գծեր, մայր իմ անուշ ու անգին:Ահա նստած ես տան դեմ, ու կանաչած թթենին Դեմքիդ ստվեր է գցել, մա...
Հիմա հիշում եմ բոլոր օրերս

katrin 2020-03-05 12:39

Հիմա հիշում եմ բոլոր օրերս հին ու անցած, Լուսազարդ ու թևավոր օրերս հին ու անցած։Եվ թվում է, թե նոքա կարկաչելով պիտի գան Մանուկների նման հուրօրերս հին ու անցած։Բ...
Դու իմ գարնան առավոտ

katrin 2020-03-05 12:33

Դու իմ գարնան առավոտինչպե՞ս կանչեմ քեզ հիմա. Դու հարազա՛տ, սրտիս մոտինչպե՞ս կանչեմ քեզ հիմա:Եվ դու, ոսկի իմ ամառ, հրանման, հրավառ, Ամռան կեսօր դու իմ տոթինչպես...
Գարունը սիրտ է հուզում

katrin 2020-03-05 03:55

Գարունը սիրտ է հուզումհուր ու հրդեհ է վառել, Ջինջ օրերի երազումհուր ու հրդեհ է վառել:Փռել է բույր ու շշուկ ու զարկել է ծիածան` Հորիզոնից-հորիզոն հուր ու հրդեհ է...
Կարոտ

katrin 2020-03-05 03:52

Հիմա ես հեռու եմ, հիմա Օրերը ուրիշ են արդեն. Անցած դառնությունն էլ չկա, Անցած տխրությունը այն թեն: Ու փողոցները չկան, Ու կրակները հիվանդ. Կարմիր փոթորկվել է նե...
Աղմկում է իմ սրտում

katrin 2020-03-05 03:47

Աղմկում է իմ սրտում ամեն գիշեր մի կարոտ, Աղմկում է որպես խուլ ու հեռավոր մի քամի, Աղմկում է մինչև լույս, գանգատվում է վարանոտ Ու ժամերն է հաշվում իմ, վայրկյաննե...
Ի՞նչ ես արդյոք՝ չգիտեմ, ես չգիտեմ մինչ հիմա

katrin 2020-03-03 04:17

Ի՞նչ ես արդյոք՝ չգիտեմ, ես չգիտեմ մինչ հիմա, Գիտեմ միայն, որ դու կաս՝ անհերքելի, որպես մահ, Ու անխուսափ, որպես օր, որ բացվում է ու մարումԵղել ես դու, այժմ կասո...