Որ թեպետ և ինձ հերոսի տեղ եմ դնում,
Բայց շատ հաճախ նրա ճամփից շեղ եմ գնում,-
Նա խիզախ է, իսկ ես՝ զգույշ,
Նա գործում է, ես՝ լոկ զգում,
Նա կարող է, թե տեղը գա,
Եվ զո՛հ գնալ, անվախ մեռնե՛լ,
Իսկ ես՝ նրան... լա՜վ ըմբռնել,
Բայց ո՛չ նրա ճամփան բռնել...
Հեշտ է, գուցե, գրքեր գրե՜լ՝ ո՛չ թե կարդալ...
17.VI.1957թ.
Մոսկվա