Եռում է ջուրը.
Ասես թոքերի բորբոքում ունի մինչևիսկ սա էլ։
Իսկ բուժո՜ղն ով է,
Եթե հիվանդ ես հիմա և ինքըդ,
Ու քեզ բուժում են
Նաև թեյ կոչված նո՛ւյն եռման ջրով,
Որ նմանապես
Թոքերի ուժեղ բորբոքում ունի...
Հիվանդ հայացքըդ
Մութ մառախուղի վեհ վերելակով
Թագավորաբար լեռն է բարձրանում,
Ինչպես երևի բարձրացել են գահ...
Տենդոտ հայացքըդ
Հիմա հածում է դիմացի ձորում,
Որտեղ պառկած են այլազան քարեր՝
Բրածոյացած նախնիների պես...
Թեպետ իրար հետ վաղուց եք ծանոթ,
Թեպետ ծանոթ է պապերի՛դ անգամ,
Բայց քրտնած գլխով տված բարևիդ
Չի՛ պատասխանում։
Դուրս տված բերնով ճամփած ժպիտիդ
Չի պատասխանում նո՛ւյնպես։
Իսկ ինչո՞ւ։
Որովհետև իր անունը... Ժայռ է,
Ինքն էլ երբևէ
Ոչ միայն կյանքում չի հիվանդանում,
Այլև... անմահ է...
Աստվա՛ծ իրեն հետ։
Դու թե՛յըդ խմիր։
Սառե՞լ է։
Տեսա՞ր. ջրի թոքերի բորբոքումն անցավ։
Կանցնի և քո՛նը։
Հապա եկ փորձենք. տաքություն չունե՞ս։
...Ջերմաստիճանի որոշման համար
Ձեռքը դնում են մարդու ճակատին։
Այդ շարժումի մեջ չկա՞ խոր իմաստ
Եվ խորհուրդ խորին,- ո՛վ ի՞նչ է կարծում։
Իսկ աշխարհումըս բանտեր քի՞չ կային,
Որ ստեղծեցին նաև այս մե՛կը՝
Այս ջերմաչա՜փը։
Եվ ի՞նչ հանցանք է գործել սնդիկը,
Որ տառապում է մենախցի մեջ...
Բայց գոնե լավ է,
Որ սնդիկային այդ մենախուցը
Լայն է ավելի, քան մարդկայինը։
Լա՞յն է, թե՞ երկար,- միևնույնը չէ՞։
Իսկ շատ չես խոսո՞ւմ.
Չէ՞ որ հիվանդը
Այսքան խոսելու իրավունք չունի։
...Կլռե՛մ։
Կուզես՝ կքնե՜մ անգամ,
Միայն թե... ջարդե՛նք այս ջերմաչափը։
Թվում է, թե իմ հիվանդությունը
Ո՛չ թե իմ մեջ է,
Այլ սրա՜, սրա՛՝
Այս ջերմաչափի՜։
Ուրեմըն ջարդե՛նք այս ջերմաչափը,
Եթե ես մեղք եմ՝ սնդիկն առավել...
9.11.1965թ.
Չանախչի
Ասես թոքերի բորբոքում ունի մինչևիսկ սա էլ։
Իսկ բուժո՜ղն ով է,
Եթե հիվանդ ես հիմա և ինքըդ,
Ու քեզ բուժում են
Նաև թեյ կոչված նո՛ւյն եռման ջրով,
Որ նմանապես
Թոքերի ուժեղ բորբոքում ունի...
Հիվանդ հայացքըդ
Մութ մառախուղի վեհ վերելակով
Թագավորաբար լեռն է բարձրանում,
Ինչպես երևի բարձրացել են գահ...
Տենդոտ հայացքըդ
Հիմա հածում է դիմացի ձորում,
Որտեղ պառկած են այլազան քարեր՝
Բրածոյացած նախնիների պես...
Թեպետ իրար հետ վաղուց եք ծանոթ,
Թեպետ ծանոթ է պապերի՛դ անգամ,
Բայց քրտնած գլխով տված բարևիդ
Չի՛ պատասխանում։
Դուրս տված բերնով ճամփած ժպիտիդ
Չի պատասխանում նո՛ւյնպես։
Իսկ ինչո՞ւ։
Որովհետև իր անունը... Ժայռ է,
Ինքն էլ երբևէ
Ոչ միայն կյանքում չի հիվանդանում,
Այլև... անմահ է...
Աստվա՛ծ իրեն հետ։
Դու թե՛յըդ խմիր։
Սառե՞լ է։
Տեսա՞ր. ջրի թոքերի բորբոքումն անցավ։
Կանցնի և քո՛նը։
Հապա եկ փորձենք. տաքություն չունե՞ս։
...Ջերմաստիճանի որոշման համար
Ձեռքը դնում են մարդու ճակատին։
Այդ շարժումի մեջ չկա՞ խոր իմաստ
Եվ խորհուրդ խորին,- ո՛վ ի՞նչ է կարծում։
Իսկ աշխարհումըս բանտեր քի՞չ կային,
Որ ստեղծեցին նաև այս մե՛կը՝
Այս ջերմաչա՜փը։
Եվ ի՞նչ հանցանք է գործել սնդիկը,
Որ տառապում է մենախցի մեջ...
Բայց գոնե լավ է,
Որ սնդիկային այդ մենախուցը
Լայն է ավելի, քան մարդկայինը։
Լա՞յն է, թե՞ երկար,- միևնույնը չէ՞։
Իսկ շատ չես խոսո՞ւմ.
Չէ՞ որ հիվանդը
Այսքան խոսելու իրավունք չունի։
...Կլռե՛մ։
Կուզես՝ կքնե՜մ անգամ,
Միայն թե... ջարդե՛նք այս ջերմաչափը։
Թվում է, թե իմ հիվանդությունը
Ո՛չ թե իմ մեջ է,
Այլ սրա՜, սրա՛՝
Այս ջերմաչափի՜։
Ուրեմըն ջարդե՛նք այս ջերմաչափը,
Եթե ես մեղք եմ՝ սնդիկն առավել...
9.11.1965թ.
Չանախչի