Եվ թարգմանիչը անորոտ շանթի.
Գարնան աշկերտ եմ
Ու սիրո վարպետ.
Իմ կաթնեղբայրն է երաժիշտ քամին,
Եվ ազգականըս` խորհող անձավը.
Ես վստահության մերձ - մտերիմն եմ,
Բարևի ծանոթ` հաջողությանը.
Ու ճամփորդական կարճ ծանոթությամբ
Սիրուհիս դարձավ խոհեմությունը`
Ամե՜ն ինչ կշռող խոհեմությունը,
Կոկլիկ ու սոկլիկ, մի՛շտ շրջահայաց,
Բայց, փա՜ռք աստըծու, բանը չհասավ
Ո՛չ ամուսնության,
Ո՛չ էլ զավակի,
Որ եթե ծնվեր` անուն փնտրելիս
Պիտի, ստիպված, խեղճ մատըս դրվեր
Եղկելու վրա կամ Ողորմելու...
18.XI.1959թ.
Չանախչի