Ծովակ, նավակ

Ծավալ ծովակ՝ ալին վտիտ փնջելով,
Ցավը սրտում՝ շմբերի պես ցցվելով,
Շնչում էր երկունքներին զովացած․
Վրան նավակ՝ հովի ժպիտ ջնջելով,
Մուխը տրտում՝ ամպերի պես կցելով,
Փնչում էր մարդիկներին ծովացած։

Ջուրն ու խոցը երևում է՝
Ծովի վրա ծիր ու ծիր,
Հուրն ու բոցը երերում է՝
Հովի վրա ցիր ու ցիր։