Որոնում

Նոր

Ընթացիկ տեղեկություններ չկան

Հովհաննես Թումանյան

  • Ալլահից ղրկված

    1905 թվի աշնանն էր, թուրք-հայկական ընդհարումների ամենակատաղի ժամանակը։ Ես իմ հայրենիքումն էի՝ Լոռու սարերում։ Մենք մի ժ...
  • Ուրախ գիշեր

    Ինչքա՜ն ծիծաղեցին էն գիշեր․․․ Ամենքը գաղթականներ էին։ Նոր էին Թիֆլիս հասել։ Զանոն էլ նրանց հետ էր։ Իր հոր փեշիցը բռնած նա ...
  • Նեսոյի քարաբաղնիսը

    Կիրակոսը մրսել էր, անկողին էր ընկել, տանջվում էր տաքության մեջ։ Հարևանները հիվանդի շուրջը հավաքված օդեն լիքը զրույց էին ...
  • Քեռի Խեչանը

    ― Բարի լիս ձեզ: ― Ա՜՜, բա՛րով, բա՛րով, քեռի Խեչան։ Աղջի, չայ բերեք, հաց բերեք, արաղ բերեք քեռի Խեչանի համար։ Է՜, խեր ըլի,...
  • Եղջերուն

    Մի սեպտեմբերի մեր գյուղացի որսկան Օսեփը ինձ գիշերակաց որսի տարավ Եղնուտի կիրճը։ Գիշերներն էդ կիրճով եղջերուներն իջնում ե...
  • Գաբո բիձու շերամապահությունը

    Ես ու Գաբո բիձեն անցնում էինք Լոռու ձորով:Հե՜յ, տիրացու, ձայն տվավ նա:Համմե՜:Հրամանքդ շատ: Ես տեսնում եմ, որ էս մեր նոր ...
  • Գրազը

    Այնտեղ սարերն իրար են հանդիպել, իրենց արանքում մի մեծ ձոր են ստեղծել, որ կոչվում է Մութը Ձոր։ Մութը Ձորը բաժանում է հայե...
  • Ահմադը

    Ես իմ մանկության գարունները անց եմ կացրել մեր սարերում։ Շատ էի սիրում իմ տատոնց տունը ու միշտ այստեղ էի լինում։ Իմ քեռի...
  • Մայրը

    Մի գարնան իրիկուն դռանը նստած զրույց էինք անում, երբ այս դեպքը պատահեց։ Էս դեպքից հետո ես չեմ մոռանում էն գարնան իրիկուն...
  • Խորհրդավոր ծերունին

    Այդ դո՞ւ ես, ասաց նա և գլուխս թեթև շոյելով՝ շարունակեց իր ճամփան՝ առանց կանգնելու։Դու ո՞րտեղից գիտես ինձ, ծերունի։Քո ծն...
Top